Politie op je hielen

Vrijdag was dan eindelijk het weekend aangebroken en dat betekende dat het weer tijd was voor wodka! Samen met de meiden vertrokken we naar de stad en arriveerden in het Empire (dat is flat waar derest van de studenten verblijven). Na drie uurtjes gezellig wat gedronken te hebben met iedereen vertrokken we met zijn allen naar de haven, hier zijn namelijk alle leuke clubs te vinden. De taxi's werden gebeld want om die steile heuvel af te lopen daar hadden we natuurlijk allemaal geen zin meer in. Echter hadden we een taxi te weinig en moesten mensen eigenlijk gaan lopen. Dat was natuurlijk geen optie want wat doen wij, wij stappen gewoon lekker met zijn vijfjes de taxi in. Zaten we dan, ik voorin en Ella, Maaike, Judith en Julia knus op de achterbank. De taxi chauffeur merkte het volgens mij niet eens en reed gewoon weg. Op een gegeven moment arriveerden we bij een stoplicht en zagen links van ons een politiewagen. De twee politieagenten zaten al erg te kijken en wij staarden hem met vijf dronken koppies aan. Geen seconde later loeiden de sirenes en kwamen de zwaailichten tevoorschijn, jahoor ze kwamen achter ons aan. De helft lag in een scheur van het lachen en de andere helft raakte lichtjes in paniek aangezien iemand vertelde dat je er een boete van weet ik veel hoeveel honderd dollar voor kon krijgen. De taxi chauffeur stopte en daar stonden we dan, geparkeerd midden op de weg. De politieagent deed de deur open en vroeg aan ons met hoeveel personen we op de achterbank zaten waarop er geantwoord werd: three. (vier hoofden staarden de man aan). Vervolgens loopt hij om de auto heen naar de andere deur en stelde dezelfde vraag. Waarop het antwoord weer 'three' was. Jaja we bleven standvastig en wat het allemaal nog erger maakte was de wodka die de taxi in was gesmokkeld. Die moest snel verstopt worden en dat ging ook niet al te soepel. Helaas accepteerde de politieman het antwoord niet en twee mensen moesten de auto verlaten. Ella en Judith stapten uit en mochten met de politiemannen mee. Hun maakten de politiemannen nog leuk wijs dat het in Nederland gewoon legaal is om met vier personen op de achterbank te zitten. Uiteindelijk kwam de taxi chauffeur lachend aanlopen en was er dus niks aan het handje! Geen idee hoe het kan maar het gaat hier allemaal best makkelijk in Nieuw-Zeeland. Vervolgens hebben de politiemannen als taxichauffeurs gespeeld en hebben zij mijn vriendinnen dus gewoon bij de club afgezet!

Bij de club aangekomen kwamen we derest van de groep weer tegen. Wat erg grappig was, was dat de helft er blijkbaar zo dronken uitzag dat ze gewoon een club niet meer inkwamen (zal geen namen noemen haha) waardoor we uiteindelijk in de rustigste tent zijn beland, maar dat maakte het niet minder leuk!

Uiteindelijk zijn we met de taxi weer naar huis vertrokken. Over vier uur ging de wekker weer want de Auckland City Tour stond op het programma. Eenmaal vier uur later was ik me alweer aan het klaarmaken, alleen Judith en Julia hadden hier iets meer moeite mee. Eigenlijk waren we ook veels te moe van de nacht ervoor dus hebben de City Tour maar overgeslagen en zijn we lekker uit gaan brakken in een cafeetje in Devonport. Judith onze taxi chauffeur van die dag en gids, heeft ons even alle exits laten zien (ja we reden steeds verkeerd) en dat allemaal om op een berg te komen. Maar ze heeft ons wel een persoonlijke city tour gegeven dat was erg lief!

Zondag stond Piha op de planning. Met zijn viertjes zijn we ernaartoe gereden en Piha is echt super mooi! We hebben lekker langs het strand gewandeld en zijn op zoek gegaan naar de waterval. Die was in eerste instantie echt onvindbaar maar het is gelukt! Ook hebben we in het wild een zeehond gezien, echt super leuk!
Na een tijdje stonden Julia en ik aan het water naar een aparte vogel te kijken. Maar ondertussen was het al vloed geworden en Julia zegt nog heel leuk: 'Kijk hoe droog mijn schoenen nog zijn'. En geen twee seconden later zijn de schoenen van Julia en mij zeik nat want er kwam een golf aan. Wij keihard rennen, maar dat had natuurlijk al lang geen zin meer.

We zijn die avond daar ergens in een cafeetje wat gaan eten en vervolgens weer teruggegaan naar het strand om de zonsondergang te bekijken. Toen de zon onder was zijn we weer rustig vertrokken naar ons huisje in Albany.