Living the good life

Nu ik inmiddels al 7 weken in Nieuw-Zeeland verblijf ben ik toch maar aan een blog begonnen om jullie een beetje up to date te houden wat ik hier allemaal meemaak en ik kan je vertellen dat is veel!

Samen met Julia, Judith en Maaike begon mijn reis naar Nieuw-Zeeland voor vijf maanden. Alle stap verhalen en uitjes die we de afgelopen zes weken hebben gedaan laat ik even achterwege want dat is teveel om op te noemen!
Het enige wat jullie moeten weten is dat wij in een huis wonen met opa's en oma's, ja we zijn beland in een bejaardentehuis. Ook hebben we huisdieren namelijk honderden spinnen, erg gezellig dus!
Maar tot nu toe hebben we het met zijn viertjes super erg naar ons zin! We trekken ook veel op met andere (vooral Nederlandse) studenten van stagereizen. Elk weekend gaan we lekker stappen en we kijken vooral uit naar vrijdag want dan is wodka vrijdag aangebroken!!

Samen met Julia loop ik stage bij een engineeringsbedrijf en ons kantoor is gevestigd in Orewa (aan het strand!) dus je raad al waar wij steeds te vinden zijn. Ook hebben wij van de baas een tweede auto gekregen (we hadden al een BMW gekregen) dit is een mitsubishi fto. Echter hadden Julia en ik de auto nog geen 3 uur en we hadden al een boete te pakken... maar goed dat terzijde. Als je ook auto rijdt hier op de weg kennen ze dus niet dat je maar vanaf 1 kant kan inhalen, want alles gaat hier kris kras door elkaar. Links/rechts dat maakt allemaal niet uit. Dat heeft mij al enkele keren frustraties opgeleverd aangezien nieuw-zeelanders dan doodleuk naast elkaar blijven rijden op de snelweg en jawel in een slakkentempo.

Maargoed het sporten mag natuurlijk niet ontbreken! Ik ben hier nog veel aan het sporten, helaas niet zoveel als thuis. Minimaal vier dagen in de week loop ik lekker een stukje hard en ik had mezelf ingeschreven bij Crossfit Auckland. Ik heb hier een aantal lessen gevolgd het is echt super leuk, maar helaas ook super duur. Daarom moet ik ermee gaan stoppen omdat het financieel niet haalbaar is. Maar stoppen doe ik natuurlijk niet! Nu heb ik verzonnen om de sportschool in huis te halen dus ik ben al druk bezig geweest met het bestellen van kettlebells!

Elk weekend gaan de meiden en ik weer op stap om dingen hier te zien of te doen. Dit weekend was het surfweekend aangebroken! We zijn met stagereizen afgereisd naar Raglan, ook wel het Hawaii van Nieuw-Zeeland. Eerst lieten ze ons droogsurfen om alvast te oefenen. De laatste stap die gezet moest worden was opstaan en in de surfhouding te gaan staan. Wat doe ik, ik ga in een bokshouding staan... het is er denk ook niet uit te krijgen. Maargoed nadat we geoefend hadden hoe we moesten surfen, moesten we onze bikini's en handdoeken uit de koffers halen. Natuurlijk waren wij vieren niet zo snel en bleek de hele groep al te zijn vertrokken naar het strand. Als een stelletje slakken hadden wij ook eindelijk het strand bereikt en zijn eerst maar op het strand gaan liggen aangezien we niet meer bij groep 1 pasten. Toen wij eindelijk mochten gaan surfen was de stroming al sterker geworden maar toch is het me gelukt om twee keer te kunnen staan! Op een gegeven moment was ik het zat en ben lekker liggend op me board naar het strand toe gedreven.
In de avond was het tijd voor de barbecue en het feest. Het vlees was niet te eten en het feest zou in het bos zijn wat achteraf een loods bleek te zijn. Desalniettemin hebben we toch een top avond gehad. Net als elke andere stap avond heb ik mijn vriendinnen weer eens heel de avond niet gezien. Judith is 2 meter naar beneden gevallen, Julia is op een steile heuvel gestruikeld en kwam natuurlijk terecht op haar hoofd waardoor ze er een mooie wond op haar gezicht aan over heeft gehouden en maaike, maaike was ergens boven op een berg ofzo. Erg jammer dat ik deze valpartijen heb gemist maar ik heb me alsnog prima vermaakt, want ik was natuurlijk gewoon te bekennen op de dansvloer like always.

De volgende dag hebben we eigenlijk vooral in een bus gezeten. We hebben een waterval bezocht en naar een tuin gegaan, maar heel boeiend was het eerlijk gezegd niet. Het hoogtepunt van de dag was de chinees bij de bushalte die maar niet begreep wat hij volgens mij aan het doen was, hij snapte het allemaal even niet meer. Zijn gezicht sprak boekdelen en Maaike en ik hebben hem vol in zijn gezicht uitgelachen (wat hij dus zag) maar ach zijn gezicht was gewoon hilarisch. Dat doet me trouwens denken aan het feit dat het hier echt een Chinese invasie is. Ze lopen in Nieuw-Zeeland werkelijk overal dat is bizar! Maar uiteindelijk zijn we weer veilig thuis gekomen in ons oude vertrouwde bejaardentehuis en is de stageweek alweer begonnen!